Picknickkever

In het campingpannetje zit een eenvoudige, maar overheerlijke maaltijd. Het is bijna op. Als ik de laatste maïskorrels eruit wil schrapen, blijkt er een kevertje tussen te kruipen. Hij ziet eruit als een lanwerpig lieveheersbeestje. Ik denk dat hij per abuis in de pan is beland, en haal hem er voorzichtig uit. Straks verzuipt ie nog in het kookvocht! Ik zet hem in het gras, maar waarschijnlijk vindt hij dat geen vooruitgang. Hij is helemaal niet per abuis in de pan beland.

Glischrochilus-kevers zijn glanskevers die gek zijn op groenten en fruit, op azijn, wijn, bier en vruchtensappen. Daarbij verdrinken ze inderdaad weleens. Ze kunnen met zwermen tegelijk op een barbecue afkomen. Of vergallen een picknick, zoals de mieren in de Donald Duck. In het Engels heten deze sapkevers daarom wel picknick beatles of beer bugs, bierbeestjes.

De picknickkever in het pannetje lijkt sprekend op de Glischrochilus hortensis, de tuinpicknickkever. Om te bepalen of hij echt tot die soort behoort, zouden zijn antennes nader bestudeerd moeten worden. Hoe dan ook is het een glischrochilus-glanskever die gek is op picknickpannetjes met onder andere maïs.

Hortensis wordt geacht op dood hout te leven. Er zijn glischrochilus-kevers die larven van andere kevers eten, van schorskevers vooral, die onder de boombast gangetjes knagen. Hortensis lijkt me echter geen carnivoor, maar een sapzuiger.

De groenteknagers en fruitzuigers onder de glischrochili zijn behalve bij picknickers ook impopulair bij kwekers. Ze eten het gewas en verspreiden schimmels. Toch valt hun impact mee, want ze komen vooral af op overrijp fruit en fruit dat al op het randje van bederf zit. Dat geeft te denken over de maïs in het pannetje.