De bloem op de foto is een gele lis, bloeiend in een rietkraag. Je moet er even naartoe buigen, maar dan blijken er allerlei insecten op te zitten. Er zitten vaak insecten op bloemen, die je pas ziet als je goed kijkt. Soms zelfs pas als je een foto maakt en die op een groot beeldscherm ziet.

Op deze lis zit een lissnuitkever, ook wel lisboorder geheten. Hij is een halve centimeter lang, zwart met een witte stip tussen zijn schiouderbladen. Met zijn snuit boort ie in de bloem om er sappen uit te zuigen. De lisboorder legt eitjes in de bloem en de larven die daaruit kruipen eten de zaden. Die zaden liggen als mini-damschijfjes in keurig in rijen gerangschikt in de zaaddozen. Er kunnen tientallen lisboorders op één lis zitten en samen kunnen ze de plant verwoesten.

Deze lis heeft er maar één. Maar hij heeft ook drie rozenkevers, lager op de plant, te laag voor de foto. Twee van die drie gaan volledig op in elkaar. Ze paren maar door en werken zo aan nog veel meer rozenkevers. Rozenkevers eten bloem, hun larven eten wortel. Die arme lis.

Gelukkig zit er ook een weekschildkever op te zonnen. Een zwarte, met rode nek. Weekschildkevers zijn algemeen, zo’n centimeter lang, en zitten vaak opzichtig boevenop een bloem. Insecteneters deinzen terug voor hun zwart-rode kleur. Er zijn tientallen soorten, die lijken op elkaar. Ze worden ook soldaatjes genoemd, omdat hun slanke, tapstoelopende schildjes iemand aan een soldatenjas deden denken. Op onze lis zit het zwarte soldaatje Cantharis pellucida, die op bloemrijke graslanden voorkomt. De iris mag er blij mee zijn, want soldaatjes eten insecten.