Geboorte van vliegenmaden

Geboorte van vliegenmaden

Vlieg levendbarend. Foto  Anco Luteijn
Vlieg levendbarend. Foto Anco Luteijn

Anco Luteijn stuurde een bericht over een slome vlieg, die hij doodsloeg. Tot Luteijns verrassing begon de dode vlieg ineens te bewegen. ‘Ik was getuige van een geboorte’, schrijft hij. Er kwamen levende maden uit de vlieg. Zijn vliegen levendbarend? Insecten leggen toch eitjes?

Ja, zo levendbarend als zoogdieren zijn insecten nooit. Maar sommige vliegen laten hun eitjes al in de moeder uitkomen. De tseetseevlieg doet dat en vleesvliegen doen het ook. Luisvliegen brengen zelfs kleine luisvliegjes ter wereld. Die zijn in de moeder niet alleen uit hun ei gekomen, maar hebben zich daar ook alvast verpopt.

De vlieg van Luteijn hield het bij larfjes. Haar weesjes hebben waarschijnlijk niet lang en gelukkig geleefd, tenzij Luteijn ze op rottend vlees zette. Het zijn namelijk larven van een vlieg uit de familie met de fraaie naam Sarcophagidae. In het Nederlands heten ze dambordvliegen, vleesvliegen of aasvliegen. Dambordvliegen hebben roodbruine ogen en een donkergrijs lijf. Het achterlijf is wit geblokt, waaraan de vliegen hun naam danken. Ik zie er geen dambord in, maar vind het een leukere naam dan aasvlieg.

Dambordvliegen eten ook helemaal geen aas. Ze snoepen van poep of lurken aan onwelriekende bloemen. Hun maden van dambordvliegen leven in dierenlijken of vleeswonden. Maar verrassend genoeg eten ze daar geen vlees, maar jagen ze op de larven van andere insecten, die dat vlees wel eten.

Wie aasetende insecten verafschuwt, zal dambordvliegen dus op handen dragen. Waarschijnlijk is de vlieg van Luteijn Sarcophaga carnaria, ook wel grauwe vleesvlieg genoemd. Maar zeker is dat niet, want de minimale verschillen tussen dambordvliegen zijn alleen onder de microscoop te zien. En Luteijn heeft verzuimd het doodgeslagen insect onder de microscoop te bekijken.

(Natuurdagboek Trouw 13 nov. 2013)

DELEN
Reacties zijn gesloten.