Sommige bermen en spoortaluds worden gekleurd door brem. Het voorbijzoevende geel is een prachtig gezicht vanuit auto of trein. Aan de vorm van de bloemen is te zien dat brem verwant is aan klavers en erwten. Vlinderbloemige bloemen zijn het. Die kunnen stikstof uit de lucht halen en de grond in werken, als natuurlijke bemesters. Brem doet het dan ook goed op schrale zandgrond. De struik zorgt zelf wel voor mest.

Ik stam uit een familie van cryptogrammenmakers. Cryptogrammen kunnen enkele van mijn familieleden dagenlang bezighouden. Soms duikt er een anagram op als oplossing. Die wekt dan hoon en enige gram op. Een anagram is een woord dat bestaat uit de letters van een ander woord. Mijn vader vertelde me lang geleden dat hij anagrammen alleen waardeerde als ze zowel in letters als in betekenis met elkaar te maken hadden. Als voorbeeld gaf hij de cryptische omschrijving: gemaakt van stam. De oplossing was: mast. Zelf vind ik de anagrammen aalscholver en schollevaar mooi, die tevens synoniemen zijn. Ik heb een foto van een schollevaar in een fuik. Die ‘fuikschollevaar’ is een anagram van kuifaalscholver, een bestaande zeevogel. De omschrijving ‘struik in de berm’ voor brem past in die traditie van crypto-anagrammen.

Brem heeft taaie twijgen die als bundel geschikt zijn als stoffer of bezem. Aan de struik blijven ze ’s winters groen. Dat maakt ze kwetsbaar voor vorst – in strenge winters vatten ze kou en bloeien ze later dan na zachte winters. Brem bloeit nu en in mindere mate nog eens in de nazomer. Na de bloei vormt brem zaden in peulen.

Stekelbrem, een andere soort, werd vroeger in heggen om weidegrond geplant, maar is schaars geworden.

(Natuurdagboek Trouw maandag 20 juni 2016)